به نام خداومند منان
با آرزوی توفیق و سالی سرشار از خوبی
مجموعه مهندسی جامعه گستر در ایام عید از ساعت 10 الی 21 فعالیت دارد.
به مناسبت سال جدید تخفیف 20 درضدی به تعرفه شرکت منظور شد.
سال خوبی را خواهیم ساخت.
به نام خداومند منان
با آرزوی توفیق و سالی سرشار از خوبی
مجموعه مهندسی جامعه گستر در ایام عید از ساعت 10 الی 21 فعالیت دارد.
به مناسبت سال جدید تخفیف 20 درضدی به تعرفه شرکت منظور شد.
سال خوبی را خواهیم ساخت.
خدمات کامپیوتر امروزه با پیشرفتهتر شدن دنیای تکنولوژی اهمیت ویژه ایی پیدا کرده و برای همگان واضح شده است؛ زیرا بیشتر امور اداری و روزمره با کمک لپ تاپها یا کامپیوترهای رومیزی انجام میشود و بدون وجود تکنولوژیهای ارائه شده عملاً انجام امور امری غیر ممکن به نظر میرسد. به عنوان مثال نرم افزار هایی مانند نرم افزار آفیس، نرم افزارهای حسابداری، نرم افزارهای اتوماسیون و... سبب تسهیل امور روزمره ادارات ، شرکت ها و مراکز گوناگون شدهاند. استفاده از خدمات کامپیوتر امور روزمره را آسانتر و سادهتر کرده است و فشار کاری روزانه کارکنان را کاهش داده است. به گونهای که پرسنل شرکتها میتوانند در کمترین زمان بیشترین بهرهوری را به دست بیاورند و کلیه امور روزمره را سر و سامان بدهند! حال تصور کنید که به یکباره سیستم کامپیوتری شما از کار بیفتند! مسلماً شما به تکنولوژی نه تنها وابسته هستید بلکه ممکن است زمان زیادی برای رفع اشکال از شما هدر رود! پیشنهاد ما این است خدمات کامپیوتر را به ما بسپارید و خود تنها به فکر تجارت و کارهای روزمره خود باشید. با کارشناسان ما تماس بگیرید و این اطمینان به شما داده می شود در کوتاهترین زمان ممکن برای رفع اشکال مراجعه کنند و از همه مهتر برای جلوگیری از تکرار اشکالات نیز به شما مشاوره دهند.
واحد پردازش مرکزی (به انگلیسی: Central Processing Unit) یا پردازنده (به انگلیسی: Processor)، یکی از اجزاء رایانه است که فرامین و اطلاعات را پردازش میکند. به اختصار به آن سی پی یو (CPU) واحدهای پردازش مرکزی ویژگی پایهای قابل برنامهریزی شدن را در رایانههای دیجیتال فراهم میکنند، و یکی از مهمترین اجزاء رایانهاند. یک پردازندهٔ مرکزی، مداری یکپارچه است که معمولاً به عنوان ریزپردازنده شناخته میشود. امروزه عبارت CPU معمولاً برای ریزپردازندهها به کار میرود.
عبارت «Central Processor Unit» (واحد پردازندهٔ مرکزی) یک ردهٔ خاص از ماشین را معرفی میکند که میتواند برنامههای رایانه
را اجرا کند. این عبارت گسترده را میتوان به راحتی به بسیاری از
رایانههایی که بسیار قبلتر از عبارت "CPU" بوجود آمده بودند نیز تعمیم
داد. به هر حال این عبارت و شروع استفاده از آن در صنعت رایانه، از اوایل
سال ۱۹۶۰
رایج شد. شکل، طراحی و پیادهسازی پردازندهها نسبت به طراحی اولیه آنها
تغییر کردهاست ولی عملگرهای بنیادی آنها همچنان به همان شکل باقی
ماندهاست.
پردازندههای اولیه به عنوان یک بخش از سامانهای بزرگتر که معمولاً یک
نوع رایانهاست، دارای طراحی سفارشی بودند. این روش گرانقیمت طراحی سفارشی
پردازندهها برای یک بخش خاص، به شکل قابل توجهی، مسیر تولید انبوه آن را که برای اهداف زیادی قابل استفاده بود فراهم نمود. این استانداردسازی روند قابل ملاحظهای را در عصر مجزای ابر رایانههای ترانزیستوری و ریز کامپیوترها آغاز نمود و راه عمومی نمودن مدارات مجتمع(IC یا Integrated Circuit) را سرعت فراوانی بخشید.
یک مدار مجتمع، امکان افزایش پیچیدگیها برای طراحی پردازندهها و ساختن آنها در مقیاس کوچک را (در حد میلیمتر)
امکانپذیر میسازد. هر دو فرایند (کوچکسازی و استانداردسازی
پردازندهها)، حضور این تجهیزات رقمی را در زندگی مدرن گسترش داد و آن را
به فراتر از یک دستگاه خاص مانند رایانه تبدیل کرد. ریزپردازندههای جدید
را در هر چیزی از خودروها گرفته تا تلفنهای همراه و حتی اسباب بازیهای کودکان میتوان یافت.
مدت زمان انجام یک کار بهوسیله رایانه، به عوامل متعددی بستگی دارد که اولین آنها، سرعت پردازشگر رایانهاست. پردازشگر یک تراشه الکترونیکی کوچک در قلب کامپیوتر است و سرعت آن بر حسب مگاهرتز یا گیگاهرتز سنجیده میشود. هر چه مقدار این پارامتر بیشتر باشد، پردازشگر سریعتر خواهد بود و در نتیجه قادر خواهد بود، محاسبات بیشتری را در هر ثانیه انجام دهد. سرعت پردازشگر به عنوان یکی از مشخصههای یک کامپیوتر به قدری در تعیین کارایی آن اهمیت دارد که معمولاً به عنوان یکی از اجزای تشکیل دهنده نام کامپیوتر از آن یاد میشود. تراشه پردازشگر و اجزای الکترونیکی که آن را پشتیبانی میکنند، مجموعاً به عنوان واحد پردازش مرکزی یا CPU شناخته شده هست
واحد پردازش مرکزی واحد محاسباتی (ALU) و کنترلی (CU) رایانهاست که دستورالعملها را تفسیر و اجرا میکند. رایانههای بزرگ و ریزرایانههای قدیمی بردهایی پر از مدارهای مجتمع داشتهاند که عمل پردازش را انجام میدادهاند. تراشههایی که ریز پردازنده نامیده میشوند، امکان ساخت رایانههای شخصی و ایستگاههای کاری (Work Station) را میسر ساختهاند.
در اصطلاح عامیانه CPU به عنوان مغز رایانه شناخته میشود.
فناوری اطلاعات[۱] (به انگلیسی: Information Technology یا IT)، همانطور که بهوسیله انجمن فناوری اطلاعات آمریکا (ITAA) تعریف شدهاست، «به مطالعه، طراحی، توسعه، پیادهسازی، پشتیبانی یا مدیریت سیستمهای اطلاعاتی مبتنی بر رایانه، خصوصاً برنامههای نرمافزاری و سختافزار رایانه میپردازد». بهطور کوتاه، فناوری اطلاعات با مسائلی مانند استفاده از رایانههای الکترونیکی و نرمافزار سروکار دارد تا تبدیل، ذخیره، حفاظت، پردازش، انتقال و بازیابی اطلاعات به شکلی در امن و در تعریف دیگری (که به نظر میرسد کاملتر و دقیقتر باشد) فناوری اطلاعات به کلیه فناوریهایی اشاره میکند که در شش حوزه جمعآوری، ذخیرهسازی، پردازش، حفاظت، انتقال و نمایش اطلاعات کاربرد داشته و اثرگذار هستند.
اخیراً تغییر اندکی در این عبارت داده میشود تا این اصطلاح بهطور روشن دایره ارتباطات مخابراتی را نیز شامل گردد؛ بنابراین عدهای بیشتر مایلند تا عبارت «فناوری اطلاعات و ارتباطات» (فاوا) (Information and Communications Technology) یا به اختصار ICT را به کار برند.[۲]
فناوری اطلاعات با توجه به نیاز بشر هر روز مورد استفاده بیشتری قرار میگیرد
بسیاری مفهوم فناوری اطلاعات را با کامپیوتر و انفورماتیک ادغام
میکنند، این درحالیست که اینها ابزارهای فیزیکی فناوری اطلاعات میباشند
نه تمامی آنچه که فناوری اطلاعات پوشش میدهد. سید حامد خسروانی شریعتی در
مقالهای در همین زمینه آوردهاست که:" با فرض اینکه فناوری اطلاعات یک سیب
باشد، کامپیوتر، شبکه، نرمافزار و دیگر ابزارهای مرتبط با این حوزه
همانند دم سیب است که میوه توسط آن تغذیه میگردد، حال این خود سیب است که
محصول اصلی است و هدف و نتیجه در آن خلاصه میگردد. "[۳]
علوم رایانه یا علوم کامپیوتر به مجموعهٔ مطالعاتی گفته میشود که به زیربناهای نظری، روشهای طراحی و ساخت و چگونگی استفاده از رایانه میپردازند.[۱][۲] علوم کامپوتر رویکردی علمی و عملی به محاسبات (computation) و کاربردهای آن است. این علم به بررسی سیستماتیک: امکانپذیری، ساختار، پیادهسازی و مکانیزمِ محاسبههای روشمند (یا الگوریتم) میپردازد؛ که مبنای آن کسب، نمایش، پردازش، ذخیرهسازی، ارتباط و دسترسی به اطلاعات است.
بنا به نظر پیتر جی. دنینگ، پرسش اساسی در علوم رایانه این است که: چه چیزی میتواند (به نحوی کارآمد) خودکار انجام شود؟[۳]
رشته علوم کامپیوتر را میتوان به زیررشتههای نظری و عملی بسیاری تقسیم کرد. بعضی از این زیررشتهها، نظیر نظریه پیچیدگی محاسباتی (که خواص اساسی مشکلات محاسباتی و قابل حل بودن آنها را بررسی میکند) بسیار انتزاعی هستند، این در حالی است که زیررشتههای دیگر مانند گرافیک کامپیوتری به بررسی کاربردهای قابل لمس تر در دنیای واقعی تأکید دارند. اکثر زیررشتههای علوم کامپیوتر بر چالشهای موجود در اجرای محاسبات تمرکز دارند.